A-G meent dat betaalde schenkbelasting niet tot de verkrijgingsprijs van het aanmerkelijk belang behoort

X heeft aanmerkelijkbelangaandelen geschonken gekregen van zijn vader en voldoet ter zake daarvan schenkbelasting. In geschil is of de betaalde schenkbelasting tot de verkrijgingsprijs van het aanmerkelijk belang behoort. 
De Rechtbank gaat mee in het standpunt van de Inspecteur en oordeelt in lijn met een uit 1959 stammend arrest van de Hoge Raad dat de schenkbelasting niet als kosten moet worden aangemerkt die de verkrijgingsprijs verhogen. X heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank sprongcassatie ingesteld. 
A-G Niessen concludeert dat het cassatieberoep ongegrond moet worden verklaard. Het betoog van X dat de oude jurisprudentie is achterhaald, omdat het is gewezen onder het Besluit op de Inkomstenbelasting 1941, gaat niet op. Volgens A-G Niessen geeft de wetsgeschiedenis namelijk geen aanleiding om het huidige verkrijgingsbegrip anders uit te leggen dan de jurisprudentie gewezen onder het Besluit IB 1941. Ook de klacht van X dat de schenkbelasting onderdeelt vormt van de verkrijgingsprijs, omdat sprake is van een onmiddellijk verband tussen de geschonken aandelen en de betaalde schenkbelasting, faalt. Naar de mening van A-G Niessen heeft de heffing van schenkbelasting betrekking op de persoon die wordt bevoordeeld en niet op het object van de schenking. De schenkbelasting kan dus naar haar aard geen onmiddellijk verband hebben met de verkrijging van de aandelen.