Waardering onroerende zaken en belastinglatenties bij niet uitgevoerd periodiek verrekenbeding

M en V zijn in 1983 onder huwelijkse voorwaarden gehuwd. Aan het Amsterdams verrekenbeding hebben zij geen uitvoering gegeven. In 2007 wordt een echtscheidingsverzoek ingediend. Partijen willen direct overgaan tot financiële afrekening. M heeft een onderneming. Tijdens het huwelijk heeft V een schenking van haar vader ontvangen van 100.000 gulden. Ondanks dat de schenking op de gezamenlijke rekening is gestort, zijn partijen het eens dat de schenking privévermogen van V is. In geschil is of het aandeel dat V bezit in een maatschap is verkregen door aanwending van het geschonken bedrag of door overgespaarde inkomsten waardoor sprake is van een gezamenlijke investering. Tevens is in geschil of de gekochte woning deels is gekocht met het geschonken bedrag van V’s vader of met overgespaard inkomen. Ook is in geschil hoe om te gaan met de latente belastingclaim over de stille reserves die zijn opgebouwd in de onderneming van M.
De Hoge Raad vernietigt de uitspraak van het Hof waarin werd beslist dat voor de latente belastingclaim moet worden uitgegaan van een percentage van 52%. De enkele omstandigheid dat echtgenoten met inachtneming van een bepaalde datum met elkaar willen afrekenen, brengt niet mee dat toekomstige belastingschulden moeten worden gewaardeerd alsof op die datum een betalingsverplichting is ontstaan. Met betrekking tot de schenking oordeelt de Hoge Raad dat het Hof ten onrechte de verzochte vergoeding niet heeft toegewezen. Tussen partijen was namelijk niet in geschil dat aan de vrouw het bedrag van de schenking nominaal diende te worden terugbetaald.
De Hoge Raad vernietigt de beschikking van het Hof en verwijst het geding voor verdere behandeling en beslissing naar Hof Amsterdam.