Leegwaarderatio onverbindend wegens strijd met EU-recht bij zeer lage huurprijs

Tot het box 3 vermogen van A behoort een bovenwoning die al dertig jaar is verhuurd aan B. B geniet huurbescherming van voor de liberalisering, waardoor B een zeer lage huur betaalt. Dit heeft tot gevolg dat de waarde in het economische verkeer van de woning tussen € 274.000 en € 285.000 ligt. Sinds 1 januari 2010 worden verhuurde woningen in box 3 gewaardeerd naar de WOZ-waarde vermenigvuldigd met de leegwaarderatio (art. 5.20 lid 3 Wet IB 2001 jo art. 17a UB IB). De Inspecteur stelt de waarde van de woning voor de heffing van inkomstenbelasting (box 3) op basis van deze waarderingsvoorschriften vast op € 374.800.
Thans heeft de Hoge Raad het volgende geoordeeld. Uit het arrest van de Hoge Raad van 3 april 2015 (nr 13/04247, ECLI:NL:HR:2015:812) volgt dat art. 17a UB IB buiten toepassing blijft als komt vast te staan dat de uit deze stapeling van forfaits voortvloeiende waarde van een verhuurde woning in betekenende mate (10% of meer) hoger is dan de werkelijke waarde van de woning. Als dat het geval is, moet de woning worden gewaardeerd naar de waarde in het economische verkeer van deze verhuurde woning op de WOZ-waardepeildatum.
Doordat het Hof is uitgegaan van een andere rechtsopvatting, kan het oordeel van het Hof niet in stand blijven. De Hoge Raad vernietigt de uitspraak van het Hof en verwijst de zaak naar Hof Arnhem-Leeuwarden.