Koper mocht na e-mail van Belastingdienst vertrouwen op toepassing van 2%-tarief

X heeft in 2013 een voormalig schoolgebouw gekocht. Het gebouw heeft deels de bestemming van woning. In de voetverklaring van de leveringsakte is een splitsing van de koopsom toegepast: het woning-gedeelte wordt tegen 2% belast en het niet-woning-gedeelte tegen 6% (art. 14 lid 1 en 2 WBR). In een e-mail van de Belastingdienst aan de notaris is deze splitsing van de koopsom goedgekeurd. Na de overdracht heeft de taxateur van de Belastingdienst rapport opgemaakt van de onroerende zaak. Volgens de taxateur is het 2% tarief niet van toepassing. Naar aanleiding van deze taxatie is door de Belastingdienst aan X een naheffingsaanslag overdrachtsbelasting opgelegd, berekend naar een tarief van 6% over de gehele koopsom. X komt in beroep tegen deze naheffingsaanslag.
X heeft bij de Rechtbank een beroep gedaan op het vertrouwensbeginsel ter zake van de e-mail van de Belastingdienst. De vraag is of de Belastingdienst bij X in rechte te honoreren vertrouwen heeft gewekt. De e-mail bevat de volgende passage: ‘Mits de bestemming tot (gedeeltelijk) wonen is goedgekeurd voor de transactie plaatsvindt, ga ik akkoord dat de koopsom gesplitst wordt in een 2% en een 6% gedeelte.’ Deze passage kan volgens de Rechtbank niet anders dan als toezegging worden opgevat en daaruit blijkt dat de Belastingdienst weloverwogen en bewust het standpunt heeft ingenomen dat een gedeelte van de onroerende zaak als woning kwalificeerde. De toezegging van de Belastingdienst is, aldus de Rechtbank, niet zozeer in strijd met een juiste rechtstoepassing dat door X in redelijkheid niet op nakoming daarvan mag worden gerekend.
De Rechtbank vernietigt de naheffingsaanslag.