Hoofdregel van boedelmenging geldt in casu niet bij Macedonische erflater

Aan de orde is de omvang van een huwelijksgoederengemeenschap. Sinds een echtpaar zich in september 2008 vanuit Macedonië in Nederland heeft gevestigd, is op grond van het Haags Huwelijksvermogensverdrag 1978 op hun huwelijksvermogensregime Nederlands recht van toepassing. De vrouw erfde in 2010 van haar vader onroerende zaken in Macedonië. Haar vader heeft aan deze verkrijging geen uitsluitingsclausule verbonden, zodat deze verkrijging in beginsel in de gemeenschap van goederen valt (art. 1:94 lid 2, thans lid 2 BW).
De Rechtbank overweegt dat de meeste buitenlandse rechtsstelsels als uitgangspunt hanteren dat erfrechtelijke verkrijgingen niet tot enigerlei huwelijksgoederengemeenschap van de verkrijgende echtgenoot behoren. Voor een buitenlandse erflater bestaat daarom doorgaans geen noodzaak om een uitsluitingsclausule aan een verkrijging te verbinden. De Rechtbank meent om deze reden dat onverkorte toepassing van art. 1:94 lid 1 BW in casu naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar moet worden geacht.
In een vergelijkbare casus oordeelt Hof Den Haag dat de goederen die een in Nederland woonachtige vrouw van haar Russische vader heeft geërfd niet in de huwelijksgoederengemeenschap vallen. Het Hof oordeelt dat een materieelrechtelijke correctie plaats moet vinden op de boedelmenging.