Geen vermindering aanslag erfbelasting wegens ontbreken vestiging vruchtgebruik

E is overleden en heeft haar kinderen benoemd tot enig erfgenamen, haar echtgenoot is onterfd. De echtgenoot blijft in de woning wonen en is voornemens daarop een vruchtgebruik te vestigen (art. 4:29 BW). Voordat de vestigingshandeling van het vruchtgebruik heeft plaatsgevonden is de echtgenoot overleden. Bij de aanslag erfbelasting is geen rekening gehouden met het nog te vestigen vruchtgebruik. In geschil is of de aanslag op grond van art. 53 SW verminderd moet worden.
Art. 53 SW kent een dubbele toets. Deze houdt in dat een wilsrecht moet zijn uitgeoefend en als gevolg van de uitoefening van dat wilsrecht moet een wijziging worden gebracht in de persoon van de verkrijger of het verkregene. Het wilsrecht is wel uitgeoefend door een beroep op artikel 4:29 BW te doen maar dit heeft niet automatisch tot gevolg dat een wijziging in het verkregene is ontstaan. Het recht van vruchtgebruik ontstaat pas na vestiging (of verjaring). Hieruit volgt dat er geen aanleiding is om de aanslag te verminderen.