Duurzaam gescheiden levende echtgenoten kunnen niet meer dan één hoofdverblijf in aanmerking nemen

X en Y zijn gehuwd in gemeenschap van goederen en wonen samen in woning A. Op 8 mei 2009 kopen zij samen woning B. X en Y besluiten niet meer samen te wonen, maar mede op grond van financiële redenen dienen zij geen verzoek tot echtscheiding of scheiding van tafel en bed in. Sinds 24 augustus 2009 woont X in woning B. Y blijft met de kinderen wonen in woning A. Omdat X en Y nog waren gehuwd, werden zij door de wijziging van het partnerbegrip per 1 januari 2011 vanaf die datum weer fiscale partners van elkaar, ondanks dat zij duurzaam gescheiden leefden. Het Hof volgt niet het oordeel van de Rechtbank dat duurzaam gescheiden levende echtgenoten ook na 2011 ieder afzonderlijk een eigen woning als bedoeld in artikel 3.111 Wet IB 2001 kunnen hebben. Naar het oordeel van het Hof volgt uit de parlementaire toelichting op dit artikel dat het de bedoeling van de wetgever is geweest te bepalen dat slechts gedurende een overbruggingsperiode van hooguit twee jaren de fictie geldt dat een woning die geen hoofdverblijf is, toch mede als eigen woning kan worden aangemerkt. Na de periode vervalt de fictie. Vanaf 2013 kunnen X en Y dus niet meer dan één hoofdverblijf in aanmerking nemen en kunnen zij gezamenlijk bij de aangifte kiezen welke woning als hoofdverblijf in aanmerking wordt genomen.