Deelnemingsvrijstelling (art. 13 Wet Vpb)

1 Ratio van de regeling 

De deelnemingsvrijstelling is opgenomen in art. 13 Wet Vpb. De regeling voorkomt dat meerdere malen vennootschapsbelasting wordt geheven over de winst die door een vennootschap wordt uitgekeerd aan haar moedermaatschappij. De vrijstelling heeft het karakter van een objectvrijstelling omdat de uitgekeerde winst (het object) wordt vrijgesteld van vennootschapsbelasting. Een dochtermaatschappij keert immers winst uit aan de moedermaatschappij en voorafgaand aan deze uitkering is de winst bij de dochtermaatschappij belast met vennootschapsbelasting. Vervolgens wordt de winst na uitkering, zonder toepassing van de deelnemingsvrijstelling, bij de moedermaatschappij weer belast met vennootschapsbelasting. De uiteindelijke aandeelhouders, de natuurlijke personen, zijn ook inkomstenbelasting (aanmerkelijkbelangheffing of vermogensrendementsheffing) verschuldigd over de in privé ontvangen winstuitkeringen. Er vindt in dit voorbeeld dus een drievoudige heffing plaats over dezelfde winst. De wetgever vond dit ongewenst en is hierin tegemoet gekomen door de deelnemingsvrijstelling in de Wet Vpb op te nemen.

Natuurlijke personen kunnen geen aanspraak maken op de deelnemingsvrijstelling nu de regeling alleen geldt voor vennootschappen die een deelneming houden. De deelnemingsvrijstelling heeft een imperatief karakter; wanneer aan de voorwaarden van de vrijstelling wordt voldaan, is deze altijd van toepassing. Vennootschappen hoeven dus niet te verzoeken om toepassing van de deelnemingsvrijstelling. De voorwaarden van de deelnemingsvrijstelling worden hieronder besproken. 

Een deelneming bestaat alleen maar wanneer deze tot het ondernemingsvermogen van de moedermaatschappij behoort. Bij kapitaalvennootschappen die onbeperkt belastingplichtig zijn voor de vennootschapsbelasting op grond ...