Bewind bij uiterste wilsbeschikking (art. 4:153 - 4:181 BW)

1 Algemeen

Bij testament kan men nagelaten of vermaakte goederen onder bewind stellen. De wet regelt dit 'testamentair bewind' in afdeling 4.5.7 BW, art 4:153 BW tot en met art. 4:181 BW. Door de instelling van een bewind laat de erflater de door hem nagelaten of vermaakte goederen gedurende een bepaalde periode beheren door anderen dan de rechthebbende. Daarmee ontneemt hij de rechthebbende het beheer van de door hem onder bewind gestelde goederen. Een bewind kan een gehele nalatenschap betreffen, een deel daarvan - zoals een erfdeel - of bepaalde goederen. Voorbeelden van bewind zijn: het bewind over een legaat van vruchtgebruik, over een pakket aandelen of van rechten van gebruik en bewoning en, tegenwoordig veel voorkomend, het bewind ingesteld over een nalatenschap dat de bewindvoerder de bevoegdheid geeft die nalatenschap te vereffenen en te verdelen, vaak aangeduid als: 'afwikkelingsbewind'.

1.1 Zaaksvervanging en vruchten

Als bij uiterste wil niet anders is bepaald, betreft een bewind ook de goederen die geacht moeten worden in de plaats van een onder bewind staand goed te treden. Deze zaaksvervangingsregel van art. 4:154 BW geldt wanneer het bewind in het belang of mede in het belang van de rechthebbende is ingesteld. Bij de onderbewindstelling van een erfdeel heeft deze regel tot gevolg ...